Menü Kapat

Retroperitoneal Lenf Nodları ve diğer organ tutulumlarının değerlendirilmesi

1. Lenf Nodları ve Visseral Metastazların Değerlendirilmesi

  • Retroperitoneal ve Mediastinal Lenf Nodları:
    • Bu lenf nodlarının en iyi şekilde değerlendirilmesi için bilgisayarlı tomografi (BT) taraması yapılır.
  • Supraklavikular Lenf Nodları:
    • Bu lenf nodlarının değerlendirilmesinde fizik muayene daha etkilidir.
  • Abdominopelvik BT Tarama:
    • Retroperitoneal lenf nodlarını saptamada %70-80 sensitivite sağlar.
    • Taramanın doğruluğu, lenf nodlarının boyutuna bağlıdır. 3 mm’lik kesitler kullanıldığında doğruluk oranı artar.

2. Kontrastlı Bilgisayarlı Tomografi (BT)

  • BT’nin Kullanımı:
    • Kontrastlı BT taraması ile abdomen (karın) ve pelvis (alt karın) değerlendirilir. Bu, lenf nodları ve visseral (iç organlara ait) metastazların tanımlanmasında yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir.
    • Metastazların boyutları üç boyutlu olarak veya en büyük çapları ile tanımlanmalıdır.
    • Küçük ve sınırdaki lenf nodları değerlendirirken, testis kanserinde beklenen lenfatik yayılım modelleri göz önünde bulundurulmalıdır.

3. Manyetik Rezonans Görüntüleme (MR)

  • MR ve BT Karşılaştırması:
    • Retroperitoneal lenf nodlarının değerlendirilmesinde MR ile elde edilen sonuçlar, BT’ye benzerlik gösterir.
    • Ancak MR, kontrastlı BT’ye göre daha pahalıdır ve daha az yaygın olarak kullanılmaktadır.
  • MR Kullanım Durumu:
    • İyot bazlı kontrast maddeye karşı alerjisi olan hastalarda ya da çok sayıda tarama gerektiren hastalarda MR tercih edilebilir.

4. Florodeoksiglukoz-Pozitron Emisyon Tomografisi (FDG-PET)

  • FDG-PET ve Testis Kanseri:
    • FDG-PET’in testis kanseri evrelemesinde etkili olduğuna dair bir kanıt bulunmamaktadır.
    • Seminom vakalarında, kemoterapiden en az 8 hafta sonra, rezidüel kitlenin tespiti ve hastanın tedaviye devamı kararı için FDG-PET önerilmektedir.
    • Non-seminom tümörlerde ise kemoterapi sonrası yeniden evreleme için FDG-PET önerilmez.